Özür Dileyememek

Altkültürün dilinde özür dilemek, teşekkür etmek pek yoktur. Özellikle baba karakteri hatalı davranıp kırıcı olduğunu fark ettiğinde özür dileyemezler. Özür dilemenin karakteri zayıflattığı düşüncesi olduğu için özür dilemeden özür dilemenin yollarını ararlar. Oğul arabayı park ederken çizdirir, baba bağırır çağırır. Fakat bağırıp çağırmasının ağır geldiğini fark etse de "Kusura bakma, sana fazla yüklendim." diyemez. Özür dilemenin muhatap tarafından "hafif" bir davranış olarak görülmesi ihtimali göz önünde bulundurarak özür dileyememek, iletişimi kapatır. Açık ve net iletişim yerine dolaylı ve bulanık bir iletişim tarzı oluşur.

İlkokuldan beri benzer duygudurumlarla yanlış eğitilen çocuklar büyüdüklerinde kendilerini açık ve net bir şekilde ifade etmekten kaçınırlar. Kendilerini ifade ettikleri zaman gelecek tepkiyi gözlerinde fazla büyüttükleri için içedönük, pasif agresif duygudurumlarıyla hayatta gerçek bir rol edinemezler. Dolayısıyla çalıştıkları iş yerleri, kurumlarda da aksamalar olur, kurumların kuralcılığı giderek bulanıklaşır. Aklı kapatan her duygu süreç içinde rezalet ve zulüm getirir. 
Refik Tırpan ALTAY