Beynin Problem Çözücü Kasları

Hayında hentbol topu görmemiş çocukların yaşadığı bir köyde onlara hentboloynamayı öğretmeye çalışan bir öğretmenle konuşmuştum. Atandığı köy küçük bir şehrin küçük bir köyüydü. Ortaokul çocuklarına hentbol öğretmeye çalışan bu öğretmen kurduğu takımla o şehrin şampiyonu olmuş bölgesel turnuvada ise 3. olmayı başarmıştı. O noktaya gelene kadar neler yaşadığını anlattı. Öğrenciler okulda yaptırdığı çalışmaları maç sırasında unutuyormuş mesela. Kenarda sürekli direktif veren, çoğu zaman bağırarak her adımda yönlendiren biri olmak zorunda demişti. Çocuklar pas verecekleri sırada donup kalıyorlar ve bir emre bir komuta ihtiyaç duyuyorlardı belli ki. Kenarda her an, pürdikkat onları takip eden, bağırarak kendini parçalayan biri olmadan olmuyordu. Başarı ancak belli bir seviyeye kadara mümkündü tabi bu noktada.

Her an direktif, komut alarak büyüyen çocuklar insiyatif alamadıkları hayatlara sürüklenirler. Yaptığı veya yapmadığı işler için iyi ya da kötü sürekli bir karşılık gören çocuklar akan hayatta sorumluluk alacak, akıl yürütüp problem çözecek beyin kaslarını pek çalıştırmadıkları için bir şeylere hep maruz kalırlar. Onlar için başarı ve başarısızlık kavramları da tanımlı olan kavramlar olmaktan çıkarlar.
Refik Tırpan ALTAY