Ölmüşlere Rahmet

Mezarlık ziyaretinin dinde ve kültürde önemli bir yeri vardır. Elbette ki geçmişlerimize rahmet temenni edilir, dua edilir ve onlar saygıyla anılırlar.

Bu anlayışla yaptığımız bir mezarlık ziyareti, bize yine ehem mühim ayırımının noksanlığı ve karar mekanizmasının bozukluğunu hatırlattı. Aslında yapılan hareket gayet güzel ve anlamlı. Ama aynı hareketin eksik ya da yanlış uygulanması rahatsızlık nedeni oluyor.

Bayram vesilesi ile yapılan mezarlık ziyaretlerinde küçük bir gözlem yapma fırsatı buldum. Sünnet olduğu bilinen mezarlıkları sulama işlemi, hemen hemen bütün mezarlarda yerine getirilmişti. Öyle ki salt bu haliyle baksak gayet takdire şayan bir hareket. Sünnet olma inancı ise rivayete göre Peygamber (sav)’in iki tane mezarlık gezmesi ve onların bazı sebeplerden gazap çekiyor olmasından mütevellit iki mezarlığa da yaş fidan dikmesi ve de o fidanların yaş kaldıkça gazaplarının hafifleyeceğidir. Onun dışında özellikle mezarların sulanması gerektiği ile ilgili bir rivayet hatırlamıyorum. (Varsa da düzeltme yapılacağı peşinen beyan edilir.)

Gelelim asıl konuya. Ziyarette bulunduğum mezarlık çevresinde bütün mezarlar sulanmış iken, etrafta olan bir çok ağaçtan bir tanesi bile sulanmamıştı. Şimdi konuyu nerden ele alalım? Peygamber (sav)’in fidan ekerek onun ayakta tutulması tavsiyesi ile bunun alakasız oluşunu mu yoksa o kadar ağacın susuz bir şekilde o kadar insanın sulamasını beklemesini mi? Hemi de aynı peygamberin son nefeste bile fidan dikme tavsiyesi var iken...

Şimdi, madem sünneti yerine getireceğiz, mezarlıkta en azından bir fidan ya da çiçek olsun ki maksat hasıl olsun değil mi? Ya da madem mezarlıkta herhangi bir bitki mevcut değil, en yakındaki ağacı sulayarak orada yatan tanıdığımızın varsa gazabının hafiflemesini niyaz edebiliriz. Ama maalesef bulanık ve ciddiyetsiz din algısı, yapılan iyiliği anlamsız kılabiliyor ya da asıl noktayı kaçırmaya sebep olabiliyor.

Bu tabi ki sadece din konusunda ya da mezarlıktaki bir noksanlıktan kaynaklanmıyor. Genel bir arıza buraya da yansımış oluyor. Çözüm yine farkındalıkta, ne yaptığını bilmekte ve almazlığı bir kenara bırakmakta yatıyor.

Biz yine bıkmadan usanmadan bu durumu bir köşede yazılı bulunduralım. Bir yerlerde hak vermeyi ve destek olmayı bekleyenleri hayal ederekten...

Nuri N. DOKUZOĞLU 16.09.2018 (Proje 99)