Yükselen Sular Gezegeni

“Japonya Gezegeni’nde” adlı bir video izledim. İçerikte şu, hayatı kolaylaştıran ürünlerden var: Uzunca bir toplantı masası, çil çil dağılmış koltuklar. Toplantı sonrası birinin bu dağınıklığı toplaması lazım. Bir düğmeye basıyorlar ve koltuklar, sensörlerin ve tekerleklerin bağlı olduğu mekanizmanın programlanmasıyla asıl olmaları gereken yere, masanın etrafına nizami bir şekilde sıralanıyor. Çok üst düzey bir teknoloji değil. Açıkcası çok gerekli bir ihtiyacı da karşılamıyor. Bu durum, biraz neyle neyi satın alıyorsun türünden. Fakat düşündüm ki bunu, meselesi “teknoloji” olan yapar. Demek istediğim, başka bir şey ararken bunu bulur. Bir şey dener olmaz ama ortaya bu çıkar. Canı sıkılır, bunu yapar. Bunu, bir şekilde, bu işin etrafında gezenler yapar.

Denizle alakası olmayan bir millet düşünelim. Geniş hacimli, çok fonksiyonlu gemiler üretmez / üretemez. Oraya kadar gelemez. En fazla havuzda boğulmamak adına can simidi üretir. Yaşanılan coğrafya ve imkanlar, ihtiyaçları büyük oranda şekillendirir. Buna rağmen, suların hızla yükseldiği bir gezegende, deniz ile bağı olmayan milletlerce de, bir gün başkasının gemisinin en aşağı zemininde üst kattakilerin zapturaptına hiç bir paydada haiz olamayacak kadar geç kalmış, komut bekleyen bakışları bedeninde sabit bir millet olmama adına önlemler alınmalıdır.

Sermayemiz erirken hayatımızı işgal edecek işleri ciddiyetle gözden geçirmeliyiz. Asıl ihtiyaçlarımızı ve hedeflerimizi keşfetmeliyiz. Yetersiz kalamayacağımız bir coğrafyada, hızla çevresine görece geriye koşan üretim alanlarını ve bunu besleyecek pek çok tali etkenleri şakamız, yanlışımız, elimiz kolumuz, derdimiz tasamız haline getirmeliyiz.

Behzat MÂLUMAKA 15.07.2018 (Proje 99)