Artık her şeyde bir şey olduğunu... Şaka... Artık hayatın getirdiği her durumda bir şey... Şaka yine... Artık hayatın getirdiği her durumda öğrenmem gereken bir bilginin, geliştirmem gereken bir yeteneğin, atlatıp geçmem gereken düşünce kalıplarımın olduğunu kabullenmeye başladım. Evet, bu durumlar ilk önce olumsuz olarak nitelediğim durumlar oluyor, es geçmeyeyim.
Yaşadığım durumda sıkışma hissedip elbet vardır bir yolu diye düşünmeye başladığımda şükürler olsun bir yerde çözebileceğim bir cümle, bir şarkı, bir film denk geliyor ve çözüme giden yol açılıyor. Yolda tehlikeler yok değil. Fakat istekli oluşuma zihnimi, şeytanı musallat etmezsem bir şekilde çözebildiğimi fark ediyorum.
Nihai nokta... Ölümden başka her sorunun bir çözümü, her hastalığın bir şifası var. Peki şifaya giden yola girmek için bizim halimiz müsait mi? Çözüme giden yolda karşımıza çıkan insanlar, yola çıktığımız insanlarla beraber yürümek çözümü kollektif bir şekilde çözüme daha çabuk bulmaya yarıyor.
"Kişi arkadaşının dini üzeredir" buyuruyor Rasulullah. Buradaki dinin anlamı o kadar büyük ki... 2 haftadır yapmayı ertelediğimiz iş de o dinin içinde, sözünde durmak, kararlı olmak da o dinin içinde, ailemiz, çevremizle olan ilişkilerimiz de o dinin içinde. O yüzden yola çıktığımız insanları kendimizi mutlu etmek istediğimiz kadar mutlu edelim hatta kendimizi mutlu etmek istediğimizden daha fazla edelim. Umulur ki bizden yayılan istek bir kıvılcımdan bir ateşe döner.
Ahmet A. KEFENOĞLU 13.01.2018 (Proje 99)
YORUMLAR