Mavi Sandık Mavi Bez

Annemin mutfakta kullandığı mavi bir bezi var. Kadın bunu 5-6 yıldır kullanıyor. Ve ben söyleyinceye kadar bunun farkında değildi.

Önce uzun zamandır kullandığını, bunun sağlıksız olabileceğini söyledim. Söyledikten sonra kafamda kıvılcımlar... Fırtınalar. Depremler. Tusubasalar... Fukuşimalar..

İnsanın eşyaya raptolması, insanın insana raptolması... İnsanın bir eşyaya bir şekilde bağlı olması konularını düşündüm. Aradan fazla zaman geçmedi. Ve anneme bunun sağlıksız olduğunu söyledikten sonra "İnsan, eşyalara da vefa duyuyor, hissediyor değil mi?" dedim. Annem cevap vermedi. Ertesi gün, bezi attığını söyledi bana.

Nereye geleceğim?
Alışkanlıklarımıza geleceğim. Evet. Alışkanlıklar insanla beraber düşünülüyor. Ayıramıyoruz zihnimizde kişiliğimizle alışkanlıklarımızı. Beni arkadaşlarım hep sigara alışkanlığımla tanırlar örneğin. Muhtemelen benden bahsedilse, yüzümün görüntüsüyle beraber elimde bir sigaranın hayali gelecektir zihinlerine.

Vazgeçmek istediğimiz, bırakmak istediğimiz, enine boyuna düşününce kötü hissettiren alışkanlıkların hepsi için bir vefa duygusu hissetmiyor muyuz? Ya o alışkanlıklar eski bir bezse? Ya farkında değilsek?

Armut pişme. Ağzıma düşme. Çünkü çekirdeklerin falan oluyor senin.

Ahmet A. KEFENOĞLU 15.08.2017 (Proje 99)