Huhnarcuna Hanhurcu

Elini cebine atıp duvara yaslanan, sigarayı dört eliyle kavramıştı. "Benim fikrimi soracak olursanız..." dedi. Diğeri çektiği sigara dumanının dışarı salınmasını bekleyemeden yarı dumanlı ağzıyla ve yüzünde bir gülümsemeyle "Senin fikrinin ne önemi var vasat herif!" diye bağırdı. Grup, hep beraber hunharca güldü. Hunharca kelimesi bu gülüşmeler arasında anlamını yitiriyordu. Biri çıldırmış, duvara tekme atıyordu, bir diğeri zıplayarak yeri incitiyor, öteki espriyi patlatanın sırtını yumrukluyordu.

Bir proje daha işte böylelikle unutuldu. Herkes gülmekten yorulmuştu. Grup üyeleri yatağa yastığını koyana dek, muntazaman ama daha az sesli gülerken, daha kaç kez güleceğim acaba ben buna diyordu içinden.

Vasat herife ne mi oldu? Vasat herif hedeflerinden vazgeçmedi ve Vasatizm'in yılmaz bir avunucusu oldu.

Ahmet A. KEFENOĞLU 24.12.2017 (Proje 99)