Belki Kuşlar Geçer Üstümüzden

Saat şu an 00.20. Saniyeyi yazmayayım. Belirteceğim her saniye geride kalacak çünkü.

Dejavu filminde bir sahnede şöyle bir replik vardı: "Biz aynada aslında geçmişimizi izleriz". Baktığımız her an aslında geçmişi izliyoruz. Çünkü gözlerimize gelen ışınlar çok hızlı olsa bile bir "zaman" dilimi içinde gözümüze akın ediyor. Göze gelen ışınlar beyinde işlem görüyor, bilinç onu anlamlandırıyor. Falan filan derken biz aslında, atıyorum bir bölü beş yüz küsür milisaniye bile olsa, hep geçmişi izliyoruz. Geçmişi kokluyoruz, dinliyoruz, tadıyoruz, hissediyoruz.

Aklıma şu soru geliyor: "Hep geçmişi izliyor isek hep geçmişi yorumluyor isek hangi şart/lar/da bundan kurtulabiliriz?" Ben geçmişi izlemek istemiyorum desem. Bütün duyularımı kapatmak istesem geçmişi terk etmiş olur muyum? Beş duyu ile geçmişten kurtulmak mümkün mü?

Rasulullah "mütü gable en temüütüü" buyuruyor. "Ölmenizden önce ölün." Öldüğümüz zaman beş duyumuz da kaybolur demek ki bunu ölmeden önce de yapmak mümkün. Mümkün olmasa Hazreti Peygamber emretmezdi. Ölmeden önce ölmek dileğiyle.

Ahmet A. KEFENOĞLU 25.12.2017 (Proje 99)