Belirsizlik 2

"Tedbirini terk eyle. Takdir hüdanındır."
Düşünmeyeceğim artık bunları dediğiniz belirsizlik durumları olmuştur. Fakat ortada çok tuhaf bir durum oluşuyor.

Düşünmeyeceğim derken beyninizde o düşünmek istemediğiniz şeyi düşünerek olumsuzunu ifade etmiş oluyorsunuz. Şu örnek çok uygun: "Filleri düşünme dersem ne düşünürsün?" Hakikaten düşünmeyeceğim dediğinizde kendinize inanıyor musunuz?
Ne yapacağını bilmediğin aslında ne yapacağını bildiğin ama yapıp yapmama konusunda kaldığın milyonlarca belirsiz iş var değil mi? Ya da yok, sen işini bilirsin. Yazının geri kalanı seni ilgilendirmiyor, özür.

Bir iş ve önünde kalkan olan cevapsız sorular... Acaba ne ile dalsam? Balyoz? Tatlı tatlı konuşsam? Ben de kılıç ve kalkan alayım? Kaçayım bu işi beceremem ben? Ya da soruları bir kenara bırakıp önce kalkanı tanımak mı? Ben kalkanı tanımaktan önce kendimi tanımayı seçiyorum. Ben herhangi bir işin üstesinden gelebildim mi daha önce? Çalışınca üstesinden gelinmeyecek kaç tane iş var? Allah bana kaldıramayacağım yük yükler mi? Sonra kalkanı tanıyalım. Demirle güçlendirilmiş tahtadan yapılmış. Hmm... Mahmut usta yapmış, 50 yıllık demirci. Bunu indirmek için şu kadar f kuvveti yeterli olur. Vs... Kalkanla savaşıp alt ettikten sonra sıra işe geliyor. İşe de aynı şekilde yaklaşıyoruz. Önce kendimizi sonra işi tanıyoruz. Ve işi de bu şekilde hallediyoruz.

Bir başka yol daha var galiba. İşi halletmeye niyetli olduktan sonra istemek ve istememek arasında hazır olmak... İşi ve niyeti umursamamak. İşte bu zikir halinde iken karşımızdaki kalkan inip iş kara bulutların arasından bize görünecektir.

Ahmet A. KEFENOĞLU 16.11.2017 (Proje 99)