Narsizmi duymuşsunuzdur. Duymadıysanız da şu an okumuş oldunuz.
Narsizm, kişinin kendisinde başka bir ölçüsünün olmaması, kişinin kendine tapması, kendini sevmekte, korumakta kural, değer tanımaması anlamlarına geliyor. Kafa karıştıran bir kavram. Çünkü herkeste bundan bir nebze var, bende hiç yok diyende çok fazla var. Kişinin içgüdüsel olarak kendini koruması için gerekli olan özdeğerin ortalamanın üstüne çıkması kişiyi narsist yapıyor.
Mesnevi'de bir sinekten bahsedilir: "Bir sinek, eşek sidiğinin üzerinde gezinen saman çöpünün üstüne kondu. Sonra bir gemi kaptanı gibi başını yukarı doğru kaldırdı. Sinek: 'Ben bu denizin ve gemiciliğin mektebinde okumuş; epey müddet zaman ve emek harcamış adamım' diyordu. İşte deniz işte gemi işte adam, işte kaptan, işte görüşü keskin bir kahraman. Karşınızda." Daha sonra Hazreti Pir "Herkes akıllı, bilgili, zeki olabilir, ama aslında 'yok' olmalıdır." diyor.
Adı, eski Yunan'da adı Narcissus olan kendi yansımasını suda görünce kendine aşık olan bir adamdan gelen "narsizm" kişinin kendisini tanırken Allah'ı unutması olarak da tanımlanabilir. "Kendi bilen rabbini bilir" ise narsist kendini yanlış biliyor demektir, tıpkı bir avuç pisliğin üzerinde kendini kahraman ilan eden sinek gibi.
Bütün sıfat ve tanımlardan arınıp "yok" olmak, yani aslında var olmak zor iş.
Ahmet A. KEFENOĞLU 30.12.2017 (Proje 99)
YORUMLAR