Acıyı Bal Ey

İnsanlık tarihinin teknikte, sosyolojide geldiği noktaya ulaşmasının kaynağını birçok unsura, olguya bağlayabiliriz: dili, gelişmiş beyni, bir arada yaşayabilme yeteneği.. Savaşlar çıkaran, devletler kurdurup, devletler yıktıran başka bir unsur varsa o da insanın hakim olmakta zorlandığı iştahıdır sanırım.

Yediklerimiz ve içtiklerimiz kültürümüzü ortaya çıkarıyor hem insan olarak hem toplum olarak. Sabah kahvaltısında sofrada portakal suyu bulunduranları tanıyorsunuz. Yine kahvaltısını peynir ekmek zeytin üçlüsüyle yapanları da tanıyorsunuz. Üç beş arkadaş bir araya gelince etliekmek yaptıranları da...

Yiyecek ve içecek skalamızda büyük yer kaplayan şekerli besinlerden bahsedeceğim biraz da. Şeker ki son yüz yılda vazgeçilmezimiz olmuş. Şeker ki bağımlılığımız, hastalığımız... Onsuz bir yeme-içme düzenini hayal dahi edemiyoruz. Fakat bazı bilim insanları aksini ve hatta aksinin olması gerektiğini söylüyor. Fizyolojist Luc Tappy şöyle diyor: “Ana, esas yağlar olmadan yaşayamazsınız. Protein olmadan da yaşayamazsınız. Bir miktar karbonhidrat almazsanız, yeterince enerjiye sahip olmada zorluk çekersiniz. Ancak şekersizlik sorun değil. Bu şeker tamamiyle gereksiz, olmasa da olur bir gıdadır.”

Tarihte şekerin yavaş yavaş besin skalamıza girmesini Fransa Bordo Üniversitesi Nörobilimcilerinden Serge Ahmed şöyle açıklıyor: “ Pek çok gelişmiş ülkede açlık artık bir sorun teşkil etmediğinden, insanlar daha ne yiyebilirlerdi ve ne yemeden zevk aldırırdı?: Şeker!” 

Hayatı tam potansiyelimizle yaşamamız için bütün bağımlılıklarımızın önce farkında olmalıyız, sonra bunları hayatımızdan, yavaş yavaş girdikleri gibi, yavaş yavaş çıkarmalıyız. Çünkü bedenimize hakim olmadan düşüncelerimize, düşüncelerimize hakim olmadan da hayatımıza hakim olamıyoruz. Çünkü insan bağımlılıklarından da hesaba çekilecek.

Mesnevi'den bir alıntı ile bitiriyorum: "Cihandaki her şehvet, ister mal olsun, ister mevki, ister ekmek… Bunların her biri seni sarhoş eder. Bunları bulmazsan başın ağrımaya başlar, sersemleşirsin."

Ahmet A. KEFENOĞLU 05.12.2017 (Proje 99)