1000 Musibet 1 Musibetten Evladır

Şehir merkezinde trafiği rahatlatan yeni bir yol açılır. Ve şu soru akla gelir: "İnsanlar bu yol olmadan nasıl ulaşım sağlıyorlardı şehrin diğer tarafına?" Belli ki birilerinin rahatsızlığı arşa ulaştı da başka birileri insiyatif aldı ve eyleme geçti. Trafiği rahatlatacak seviyede bir düzenlemenin başka sorumlulukları da söz konusu. İşte, engellenemez, bir yeri yaparken başka bir yeri mahvetme dürtüsü burada ortaya çıkar. Yeni yapılan bu geniş yol için yayalar hesaba katılmamıştır.

Yayaların rahat seyretmesi için gereken düzenlemeler ihmal edilir. En az bir yaya yoldan karşıya geçerken can verir ve oraya yaya üst geçidi yapılır. Bu serüven trafikte, fabrikada, okulda, evde her yerde biteviye devam eder. 

İş yapma, oldu bittiye getirme ile sonlandığında akılsızca yapıldığı zamanla ortaya çıkar. Mahvetme dürtüsü yüzlerce kez yaşanan musibetlere belki hafifler.
Refik Tırpan ALTAY