Simülasyon

Öldükten sonra cennet cehennem öncesi son sınava tabi tutulan iki genç kendilerini bir simülasyonda buldu. İstisnasız herkes cennetteydi ve aralarında konuşmaya başladılar.

Aday - 1 : Vay be, demek ki herkes cennette. O çabalarımız, akıttığımız kan ve göz yaşı ne içindi o zaman? İyi bir insan olmak için ömrümü heba ettim. Şuna bak! Gerçekten çok şaşkınım.
Aday - 2 : Neden öyle dedin?

Aday - 1 : Baksana kimler kimler var. Aaa! Şerefsiz Cevcet de burada. Dur ben şuna bir görüneyim. Kalkar ve Cevcet’in yanına oturur.
Cevcet ayakları ırmağa salınmış ve elleriyle geri yaslanmış vaziyette bir küçük bulutun altında gölgelenmektedir.

Aday - 1 yaklaşır ve der:
-Ulan Cevcet, sen ki doğmamış yetimin rızkını çiğ çiğ yiyen adamsın... Kimin biletini çaldın da girdin?
-Sen çok iyi bir insan mıydın? İşlediğin günahları ne ara unuttun? Asıl sen cehennemlik adamdın. Hem benim kalbim temiz. Sen anlamazsın.
-Ulan ben benimle beraberim, ben anlayamadım son ana kadar, sen bensiz nasıl anladın?
-Sen nasıl anladıysan ben de öyle anlamışımdır belki...
-Herkes günah işler ama sen bu işin ekip şefisin, şeytanın sağ kolusun. Bakar bakmaz gözündeki şeytanlığı görmeyen adam ya çok saftır ya da o anda başka bir şey düşünüyordur.
-Geç bunları geç... Yüce adaleti mi sorguluyorsun?
-Yok canım ne haddime. Sadece şaşırmadan geçemedim. Mazur gör ama sen de buradaysan cehennemde korkunç bir sessizlik hakimdir şu an. Demek ki biz yanılmışız. Olayları çok büyütmüşüz. Ya da bu kötü bir kabus. Kafam çok karıştı.
-Tamam goygoyun bittiyse beni rahat bırak da az kafamı dinleyeyim. Beni gören yanıma gelip kafa açıyor. Sıkıldım artık. Hepiniz melekmişsiniz de haberimiz yokmuş. İstediğiniz olmuş hala mızılıyorsunuz. Neyse sigaran var mı?
-Var. Al! Cennettesin hala otlanıyorsun.
-Benim cennetim seninkiyle aynı olmak zorunda mı?

Behzat MALÛMAKA 30.09.2020 (Proje 99)