Zübde-i Alemsin

Ahmet A. Kefenoğlu

Birçok Amerigan filminde aynaya bakıp konuşma sahnesi vardır, göya bakan kendini iyi hisseder.

Geçtiğimiz aylarda birkaç arkadaşıma aynaya baktıkları zaman ne hissettiklerini sormuştum. Kendi çapımda bir istatistik/anket çalışması... Hemen hepsi küfür ettiklerini söylemişti. Açıkçası ben de aynı şekilde aynaya baktığımda bütün hatalarımı gördüğümü hissedip küfür ediyordum.

Ula dedim kendi kendime hataları, günahları bir tarafa koy, bir de olması gerektiği gibi aynaya bak ve konuş. Aynada gözlerimin içine bakınca ilginç, tuhaf bir hisle dolduğumu hissettim. Endişe ve pişmanlığın olmadığı bir his. Şimdilerde yine deniyorum ve aynı hisle karşılaşıyorum. Ve şu "olumlu düşün" olayına hakkı varımış gözüyle bakmaya başladım.

Kainat yaradanın bir aynası, bizler de bu aynadaki cila isek aynaya baktığımızda o cilayı görebiliriz. O cilayı açığa çıkarabiliriz. Güneşin önüne kara bulutların çekildiğinde etrafın karanlık olması gibi... Kara bulutların arkasında da olsa güneş var.

Ahmet A. KEFENOĞLU 11.01.2018 (Proje 99)