İşçisin Sen İşçi Kal?

"Yetenek, fakir adamın servetidir."
John Wooden
Yeteneklerin geliştirilebilir unsurlar olduğunu gördüğüm günden beri, kendimde bazı değişiklikler yapmaya çalışıyorum. Memnun olmadığım alışkanlıklarımı değiştirmeye çalışıyorum, edinmem gereken tecrübeler için adım atıyorum, yeni sosyal yetenekler geliştirmeye çalışıyorum. Fakat bunların hepsinin bir noktada, kullanmak istediğin zaman aktif hale gelen hasletler olduğunu da görüyorum.

İki dil bilmek, kamyon kullanabilmek, iyi bir diksiyon sahibi olmak, bir enstrüman çalmak, iyi yemek/ler yapmak, başarılı olacak bir ticari girişimde bulunmak, iyi şiir yazmak, bir dövüş sanatında profesyonel seviyeye gelmek vb. bütün yetenekler, aşama aşama hayat durumumuzu geliştiren yetenekler. Fakat eğer bunları kullanırsak, bizim için faydalı.

Yeteneklere dikkat çekerken, çalışmaya ve çalışkanlığa yapılması gereken vurguyu kaçırdığımı düşünüyorum. Gelişmek için geliştirmek, istediğimiz insan tipine ulaşmak için yeteneklerimizi paylaşmamız gerekiyor. Memleketimizin her alanda ihtiyaç duyduğu insan tipolojisi için yetenekleri, disiplin ve çalışkanlık ile yoğurmalıyız. İşte tam da bunun için bir organizasyon gerekiyor.

Eğer yeteneklerimizi değerli bulan, onları geliştirme fırsatı veren bir organizasyona mensup değilsek, hedeflerimiz küçülüp yok olacak, yeteneklerimiz kullanılmayı bekleyen bir boks eldiveni gibi boynu bükük ve sefil bir halde duvarda asılı kalacaktır. Eğer kendimiz için istediğimizi kardeşimiz için de istemiyor isek, yine aynı şekilde küçük ve güdümsüz adam kategorisinde kalırız. Neden mümkün olmasın? Muhakkak bir yerden başlanabilir?

Ahmet A. KEFENOĞLU 01.04.2018 (Proje 99)