Bu Fluluk Bu Sis Kaybolabilir

Çay ocağında bilgisayar mühendisi olan bir arkadaşla tanışmıştım seneler önce. Facebook'taki bir eksiklikten yola çıkıp farklı bir sosyal medya ağı kurma hayali vardı. Birkaç sene öncesine kadar Facebook durumlarını değerlendirme ölçüsü sadece "beğeni" ile sınırlıydı şimdi ise beğenme, öfkelenme, üzgün gibi ifadeler de kullanılıyor. Adını hatırlamıyorum sadece 10-15 dakika oturup çay içmiştik, o arkadaş bu eksiklikten yola çıkıp yazılım yapacaktı, Facebook'taki bu yenilikten sonra maalesef hayallerine veda etmek durumunda kaldı. En son android oyun geliştiriyordu.

Gavurun, sanmayın 10 sene sonraki gelişmeleri şimdiden tahmin edip önlem almadığını. Belki 100-200 sonrasına planları olan sadece devletleri değil firmaları var. Bizim var mı? Yoksa neden olmasın?

Memleketimizde yaşan birçok Kara Türk hayatını gelecek eksenli değil geçmiş eksenli yaşamaya hapsetmiş durumda. Nereden mi biliyorum? Otoyolların bakımsızlığından, öğrencilerimin ödevlerini geciktirmesinden, hastanelerdeki keşmekeşten, önceki günden kalan malzemeyi değerlendirip yeni, taze diye tezgaha koyan esnaftan biliyorum. Ahiret/hesap görme korkumuz her zamankinden az.

Önce kendimizle barışmak, sonra çevremiz sevdiklerimizle barışıp onlarla sarılmak için önümüzde bir engel yok. "Olmuş olan olacak olanlardan daha hayırlıdır" deyip yeni insanlar olmak mümkün. Şarttır demiyorum. Gerekiyor demiyorum. Mümkün diyorum.

Ahmet A. KEFENOĞLU 16.12.2017 (Proje 99)